Na vandaag is de naam Scuderia Toro Rosso verleden tijd. Het team uit het Italiaanse Faenza gaat vanaf morgen door het leven als Scuderia AlphaTauri. Eigenlijk draagt het team die naam al sinds begin dit jaar, maar op de sociale media passen zij de naam pas aan als de nieuwe auto wordt gepresenteerd. Dat gaat morgen. Veel meer dan een naamswijziging is het niet, maar het zorgt wel voor een grote verandering. De bolides veranderen van kleurstelling en er is een nieuw logo. Met andere woorden: Genoeg reden om terug te blikken op veertien seizoenen Toro Rosso.

Scuderia Toro Rosso wordt geboren uit de restanten van Minardi. Dat Italiaanse team werd opgericht in 1979 door Giancarlo Minardi en verschijnt in 1985 voor het eerst op de startgrid van de Formule 1. Het roemruchtige team is echter nooit succesvol. 340 keer stond het team aan de start van een Grand Prix, maar nooit wist het een race te winnen.  Sterker nog, in al die jaren weet het slechts 38 punten in de wacht te slepen. Natuurlijk gebeurde dat wel in een tijd dat de puntentelling in de F1 nog anders was dan vandaag de dag en punten scoren een veel grotere uitdaging.

In 2001 komt het team in handen van de Australische zakenman Paul Stoddart. Niet dat het dan veel beter gaat met het team. De Australiër staat ook slechts enkele jaren aan het roer, omdat hij door financiële problemen genoodzaakt is om het noodlijdende team in 2005 van de hand te doen. De koper: Red Bull. En dat is opmerkelijk te noemen, aangezien het Oostenrijkse bedrijf dat het jaar als constructeur zijn debuut maakt in de Formule 1 met Red Bull Racing. Met Paul Stoddart worden afspraken gemaakt die bepalend zijn voor de toekomst van het bedrijf. Het team moet Faenza in de eerste jaren trouw blijven. En laat dat meteen één van de redenen zijn waardoor gekozen wordt voor de Italiaanse benaming van Red Bull. Toro Rosso is geboren.

Dietrich Mateschitz koopt het team samen met meervoudig racewinaar Gerhard Berger. De oud-coureur van onder meer Ferrari en Benetton krijgt daarnaast ook het zeggenschap over Toro Rosso. Het team maakt in 2006 zijn opwachting op de grid met de STR1. Achter het stuurt zitten de Amerikaan Scott Speed en Italiaan Vitantonio Liuzzi. De Italiaan reed in 2005 al enkele races voor Red Bull en krijgt bij Toro Rosso de kans om een volledig seizoen te rijden. Het chassis is niet veel meer dan een aangepaste Red Bull uit 2005. Daarnaast is Toro Rosso het enige team dat een V10 achterin heeft liggen. De rest van het veld gaat over naar de V8. Niet dat Toro Rosso daardoor succesvol is. Op Indianapolis pakt Liuzzi het eerste punt voor Toro Rosso  en dat is meteen het enige schamele punt dat het team in 2006 weet te behalen.

In het tweede seizoen verschijnt Toro Rosso met hetzelfde rijdersduo aan de start, maar verruilt de Cosworth Cosworth V10 voor een Ferrari V8. Het chassis wordt opnieuw niet zelf ontworpen, maar het team kopieert het chassis van de Red Bull RB3 van dat jaar. Alleen wordt de Red Bull uitgerust met een Renault motor. Waar Red Bull dat seizoen 24 punten scoort met David Coulthard en Mark Webber, blijkt Toro Rosso opnieuw weinig succesvol. Liuzzi en Speed vallen vaak uit. De resultaten van de Amerikaan vallen tegen en na 10 races wordt hij vervangen door de jonge Sebastian Vettel. Alleen in China worden punten gehaald. Met 8 punten eindigt het team als zevende in de eindstand. In 2008 is Sébastien Bourdais de vervanger van Liuzzi.  Bourdais en Vettel moeten noodgedwongen het seizoen starten met een B-versie van de STR2. Ondanks een verouderde wagen weet Bourdais bij zijn debuut meteen punten te scoren door als zevende de finishlijn te passeren. Toch is het wachten op de komst van de STR3, want de verouderde wagen is niet opgewassen tegen de rest van het veld.

De STR3 wordt ingezet van de zesde race van het seizoen en is wel succesvol. Op Monza wordt geschiedenis geschreven. Tijdens een verregende kwalificatie weet Vettel verrassend zijn Toro Rosso naar pole position te rijden. Een dag later weet hij die pole te verzilveren door de race op zijn naam te schrijven. Daarmee wordt Vettel de jongste Grand Prix winnaar.  Het is ook de eerste overwinning voor Toro Rosso, terwijl moederteam Red Bull nog altijd op succes zit te wachten. Terwijl Vettel de ene puntenfinish na de andere pakt met de STR3, weet Bourdais geen potten te breken. Alleen in België pakt de Fransman punten door als zevende over de finishlijn te komen. Desondanks mag hij in 2009 bij het team blijven. Toch zal hij het seizoen niet afmaken en wordt zijn contract half juli ontbonden. Vettel daarentegen krijgt door zijn succes in de STR3 promotie en komt in 2009 uit voor Red Bull Racing. Zijn vervanger bij Toro Rosso is de Zwitser Sebastian Buemi die vanaf de zomer de 19-jarige Jaime Alguersuari als teamgenoot krijgt. Het rijdersduo wist het succes van het seizoen ervoor niet te evenaren en Toro Rosso eindigt met slechts 8 punten als tiende in het kampioenschap.

Het duo mag het merk ook verdedigen in 2010. Waar Red Bull alle zeilen heeft bijgezet en met Vettel het kampioenschap wint, wordt duidelijk dat Toro Rosso het B-team is. Buemi en Alguersuari vallen met enige regelmaat uit. In China beleeft Buemi spannende momenten als hij op het lange rechte stuk bij het aanremmen beide voorwielen verliest en op hoge snelheid van de baan schiet. De Zwitser komt uiteindelijk met de schrik vrij. Toro Rosso komt niet verder dan een negende plaats in het kampioenschap met 13 punten. Een jaar later komt de gehoopte verandering wel. De STR6 is competitiever dan zijn voorganger en er wordt met regelmaat punten gescoord. Buemi scoort 15 punten terwijl Alguersuari 26 punten weet te scoren. Toro Rosso schuift daarmee op naar de achtste plaats in het constructeurskampioenschap.

Ondanks de betere resultaten wordt aan het eind van het seizoen van beide coureurs afscheid genomen. Toro Rosso is een opleidingsteam voor jong talent en de coureurs hebben twee jaar de tijd gehad om zich te bewijzen. In 2012 krijgen Daniël Ricciardo en Jean Eric Vergne de kans om dat te doen. De Fransman verslaat de Australiër qua totaal aantal punten. Zestien punten voor Vergne tegen 10 punten van Ricciardo. Toch maakt de Australiër meer indruk door dat seizoen meer races voor de Fransman te eindigen. Ook in het kwalificatieduel is Vergne niet opgewassen tegen Ricciardo en wint de Australiër het 16 tegen 4. Dat Ricciardo de overhand heeft in het duel laat hij ook 2013 zien. Het kwalificatieduel eindigt 15 tegen 4 in zijn voordeel en ook in races weet hij drie keer vaker voor Vergne te eindigen, dan andersom gebeurd. Hij pakt dat seizoen 20 punten en dat zijn zeven meer dan zijn teamgenoot weet te pakken. Van de 11 constructeurs die in 2013 staan ingeschreven, eindigt Toro Rosso op de achtste plaats in de eindstand. 

Voor 2014 voert Toro Rosso veranderingen door. Teams moeten dat seizoen gebruik maken van een V6 motor. Scuderia Toro Rosso besluit de Ferrari krachtbron in te ruilen voor een exemplaar van Renault: dezelfde motorleverancier waarmee Red Bull van 2010 tot en met 2013 de rijders- en constructeurskampioenschappen wint. Ook heeft het team niet langer de beschikking over Daniel Ricciardo. De Australiër wordt gepromoveerd naar Red Bull als Mark Webber besluit om zijn racehelm aan de wilgen te hangen. Zijn vervanger is de jonge Rus Daniil Kvyat. Het team behaalt dertig punten met de STR9, maar het contrast is groot met Red Bull Racing, dat het seizoen afsluit met 405 punten.

Toro Rosso is halverwege het seizoen plotseling wereldnieuws als het de 16-jarige Max Verstappen vastlegt voor het seizoen 2015. De jonge Nederlander krijgt op de vrijdag in Japan voor het eerst de kans in een Formule 1 wagen. De aanstelling van Verstappen zorgt voor opschudding in de F1-paddock. Waar een grote groep mensen het besluit toejuichen zijn er ook mensen die de Nederlander veel te jong vinden. In reactie daarop worden de regels voor een superlicentie aangescherpt, waardoor coureurs meer jaren in de opstapklasses door moeten brengen om de punten voor een F1-rijbewijs af te dwingen. 

De nieuwe regels kunnen niet voorkomen dat Max Verstappen in 2015 in Melbourne op 17-jarige leeftijd zijn debuut maakt voor Toro Rosso. De Nederlander kan goed uit de voeten met de STR10 en beleefd een sterk seizoen. Hij scoort 49 punten en eindigt als twaalfde in de eindstand. Teamgenoot van Verstappen is Carlos Sainz jr. die ook debuteert. Kvyat promoveert in 2015 naar Red Bull als Vettel de overstap naar Ferrari maakt. Vergne is uitgespeeld in de F1 en zoekt zijn heil in het Formule E kampioenschap. Toro Rosso beleeft het beste jaar in het bestaan van het team en eindigt met 67 punten als zevende in het constructeurskampioenschap.

Voor de buitenwereld lijkt er spanning te zijn tussen Verstappen en zijn Spaanse teamgenoot. Dat wordt extra benadrukt als de Nederlander weigert om Sainz in Singapore voorbij te laten, terwijl het team daarop wel aandringt. Het duo vormt ook de rijders combinatie in 2016, alleen komt hier na de vierde race van het jaar abrupt een eind aan als Red Bull de Nederlander naar naar het team haalt en Kvyat terugzet naar Toro Rosso. Tijdens zijn thuisrace op Sochi torpedeert de Rus twee keer in Sebastian Vettel in de openingsfase van de race, maar eindigt uiteindelijk wel op het podium. Kvyat, die in zijn eerste periode bij Toro Rosso nog grote indruk maakte, kan bij zijn terugkeer bij het team zijn degradatie maar moeilijk verwerken. Hij scoort dat seizoen 25 punten. 4 daarvan in de Toro Rosso. Sainz daarentegen rijdt een sterk seizoen en scoort 46 punten voor het team. Toro Rosso eindigt in 2016 met 63 punten opnieuw als zevende in de eindstand, maar de grote vraag is waar het team was geëindigd als de sterk presterende Verstappen bij Toro Rosso was gebleven. Het verschil met Mclaren, de nummer zes in het kampioenschap, is slechts 13 punten.

Carlos Sainz en Daniil Kvyat zijn ook in 2017 teamgenoten bij Toro Rosso en het team komt met een nieuwe kleurstelling. Het team stapt over op blauw met rood en grijze logo’s. Het is voor het eerst in het bestaan van het team dat de renstal van teamkleur wisselt. Sainz is met Toro Rosso keer op keer kandidaat voor een puntenfinish. Van de races die hij weet uit te rijden valt hij slechts één keer buiten de top 10. Als bekend wordt dat de Spanjaard voor 2018 een contract heeft getekend bij Renault, maakt hij versneld een overstap naar dat team waardoor hij in Amerika al achter het stuur van de Renault zit.

Kvyat weet nog altijd zijn oude vorm niet terug te vinden. In de eerste veertien wedstrijden neemt hij slechts twee keer punten mee naar huis. Het geduld van Toro Rosso raakt op en de Rus moet plaatsmaken voor Pierre Gasly. In het Japanse Super Formula kan Gasly kampioen worden. Doordat de finalerace samenvalt met de Grand Prix van Amerika, mag Kvyat nog één keer plaatsnemen achter het stuur van de Toro Rosso. De Rus komt als tiende over de finish en rijdt daarmee zijn puntenaantal naar 5 punten in 2017. Desondanks moet hij voor de laatste drie races van het seizoen zijn stoeltje opnieuw afstaan aan Gasly. De Fransman heeft de laatste drie races van het seizoen Brendon Hartley, de vervanger van Sainz, als teamgenoot.

In 2018 begint een nieuw verrassend hoofdstuk voor Toro Rosso. Het team wordt vanaf dit seizoen aangedreven door motoren van Honda: het merk dat een flinke imagoschade heeft opgelopen door een mislukte samenwerking met McLaren. Red Bull is in het hybride tijdperk zeer ongelukkig met Renault en zoekt naar een alternatieve krachtbron. Het enige alternatief is de Japanse motorbouwer. Toro Rosso mag daarom testen of de samenwerking kan uitmonden in een gelukkig huwelijk. Gasly en Hartley zijn de coureurs die de motoren van Honda dat seizoen onder de motorkap hebben en tijdens de wintertests blijken de Honda motoren zeer snel en betrouwbaar achterin de Toro Rosso. 2018 betekent vooral een overgangsjaar voor Toro Rosso. De resultaten van Gasly en Hartley zijn wisselend. Vooral omdat het team in het tweede deel van het seizoen experimenteert met de motor. Het seizoen van Hartley verloopt vooral door pech en betrouwbaarheid zeer ongelukkig. Van de 33 punten die in 2018 gescoord worden, staan er slechts vier op naam van Hartley. 

Toro Rosso heeft een probleem in de aanloop naar 2019. Door het vertrek van Daniel Ricciardo van Red Bull naar Renault. schuift Gasly door naar Red Bull. Omdat Hartley te zwak wordt bevonden moet het team op zoek naar twee nieuwe coureurs. Het opleidingsprogramma van Red Bull lijkt opgedroogd en jonge talenten zijn nog klaar voor de stap naar de Formule 1. Toro Rosso verrast vriend en vijand door Daniil Kvyat opnieuw een kans te geven. Het tweede stoeltje gaat uiteindelijk naar Alexander Albon. De Brit doet een open sollicitatie bij het team als hij hoort dat team een stoel vrij heeft. Een gewaagde gok, aangezien hij enkele jaren daarvoor als Red Bull Junior de laan uit is gestuurd.

Zijn lef betaald uit en Albon wordt de teamgenoot van Kvyat. Ondanks het late contract met het team en het gebrek aan ervaring en kilometers in een Formule 1 wagen, blijkt Albon makkelijk te wennen aan zijn nieuwe werkomgeving. In zijn tweede race voor het team scoort hij punten door als negende over de finish te komen in Bahrein. Ook Kvyat heeft zichzelf opnieuw uitgevonden en rijdt de STR14 met enige regelmaat naar de punten. Op een kletsnat Hockenheim houdt de Rus zijn hoofd koel en stuurt zijn Toro Rosso naar een zeer indrukwekkende derde plaats. De prestatie van Kvyat betekent het tweede podium voor Toro Rosso in de Formule 1.

Als Gasly na tegenvallende prestaties bij Red Bull wordt teruggezet naar Toro Rosso schuift Albon, ondanks het podium van Kvyat, door naar Red Bull. Vanaf België vormt Kvyat het rijdersduo met Gasly. Wonderbaarlijk genoeg weet de Fransman in de mindere Toro Rosso beter te scoren dan in de Red Bull. Tijdens een knotsgekke wedstrijd in Brazilië weet Gasly zijn wagen naar het podium te sturen door in de slotfase van de race Hamilton van zich af te houden. Pierre Gasly wordt tweede achter Max Verstappen in de Red Bull en pakt daarmee het tweede podium voor Toro Rosso dit seizoen. Hoewel de STR14 niet de boeken in gaat als de beste Toro Rosso ooit gemaakt, wordt onder deze naam wel het beste seizoen ooit voor het team. Toro Rosso pakt 85 punten en weet daarmee de zesde plaats in het constructeurskampioenschap veilig te stellen.

En zo wordt het hoofdstuk Scuderia Toro Rosso dus afgesloten op het hoogtepunt.